امروزه، پیشرفتهای فناوری سازمانها را دچار تحول گستردهای کرده است. با این حال، برخی از رفتارها مانند "اثر شترمرغ" (که به آن سندرم شترمرغ نیز گفته میشود) میتوانند به طور جدی به سازمانها آسیب برسانند. اثر شترمرغ زمانی رخ میدهد که افراد برای نادیده گرفتن مشکلات، سر خود را به صورت استعاری در شن فرو میکنند و امیدوارند که مشکل ناپدید شود. این رفتار یک سوگیری شناختی است که با دور شدن از اطلاعات منفی، از آن اجتناب میکنند.
علل و پیامدهای اثر شترمرغ
اجتناب از مسائل میتواند به دلایل مختلفی رخ دهد. گاهی افراد به دلیل نداشتن منابع احساسی کافی در لحظه، تصمیم میگیرند مسائل را به تأخیر بیندازند. این رفتار در کوتاهمدت ممکن است راحتتر باشد، اما در بلندمدت میتواند منجر به مشکلات جدیتر شود. در سازمانها، این نوع رفتار به ویژه در سطوح بالای مدیریت میتواند فاجعهبار باشد. اگر رهبران سازمانی با مسائل مواجه نشوند، پتانسیل زیادی برای پیامدهای جدی و مخرب وجود دارد.
نشانههای اثر شترمرغ در سازمان
اثر شترمرغ اغلب در فرهنگ کلی اجتناب در رفتارهای رهبران و مدیران مشهود است. نشانههایی مانند اجتناب از گفتگوهای ناراحتکننده، پنهان کردن مسائل مربوط به عملکرد، و کم اهمیت جلوه دادن چالشهای تجاری از نشانههای این رفتار هستند. اگر کارمندان حس کنند که چالشهای واقعی حل نمیشوند، ممکن است احساس ناعادلانهای پیدا کنند.
راههای مقابله با اثر شترمرغ
یکی از بهترین راهها برای مقابله با اثر شترمرغ، ایجاد فرهنگ بازخورد باز، صادقانه و سازنده است. این نوع فرهنگ میتواند با استفاده از آموزش و مربیگری پرورش یابد. برنامههای کوچینگ میتوانند به افراد کمک کنند تا نگرانیها و باورهای محدودکننده خود را شناسایی کرده و گامهای کوچکی برای حل مسائل بردارند. کوچینگ نه تنها آگاهی فرد را از تمایل به اجتناب از مسائل افزایش میدهد، بلکه به آنها کمک میکند تا این تمایلات را در دیگران نیز تشخیص دهند.
نتیجهگیری
اگر در سازمان شما افراد تمایل دارند از مشکلات روی برگردانند، زمان آن رسیده است که به فرهنگ بازخورد و ایجاد محیطی باز و شفاف فکر کنید. با برداشتن گامهای کوچک میتوان از اثر شترمرغ جلوگیری کرد و سازمان را به سمت موفقیت هدایت کرد.